Bokeh - Η Ανάμνηση ως Δύναμη του Πεπρωμένου
Eξελίσσοντας την ιδέα του bokeh πέρα από το στάδιο του καμβά και με αφορμή την ανάγκη για νέα υλικά, προέκυψε η εξέλιξη αυτής της ενότητας με νέα μέσα.
Eξελίσσοντας την ιδέα του bokeh πέρα από το στάδιο του καμβά και με αφορμή την ανάγκη για νέα υλικά, προέκυψε η εξέλιξη αυτής της ενότητας με νέα μέσα.
Μετά από χρόνια αναγκαίας περιπλάνησης σε ήδη
χαραγμένα μονοπάτια χώρου – χρόνου προκύπτουν αυτά τα αποτυπώματα μιας
ανάμνησης.
Τα σχέδια είναι τόσο ρεαλιστικά που σχεδόν
αγγίζουν το αποτέλεσμα μιας φωτογραφικής αποτύπωσης, έτσι τοποθετημένα πίσω από
διαφάνεια επιτυγχάνεται η αίσθηση του άχρονου, της ανάμνησης αλλά και του
ονείρου.
Τα αντιθετικά χρώματα, οι έντονες φωτοσκιάσεις
χάνονται στο βάθος δημιουργώντας το φαινόμενο bokeh. Τα θέματα αποκτούν διαφορετική υπόσταση και
αναδύονται μέσα από το άχρονο σύμπαν.
Εικόνες που κλείνουν το μάτι στο θεατή,
κινητοποιούν τη νοσταλγία και τον οδηγούν σε ένα κόσμο πέραν του πραγματικού ή
μη, σε έναν κόσμο με μία υπερβατική αλήθεια. Η σχέση που δημιουργείται
προτρέπει την αναπόληση μίας ανάμνησης αλλά και το όνειρο για μία νέα.
Ο θεατής διακρίνει στα σχέδια αυτά μία
διάσταση του άχρονου όμοια με την αίσθηση της ακινησίας των φαινομένων στο
μαγικό ρεαλισμό. Μία γαλήνη βγαίνει μέσα από αυτά τα έργα, μία γαλήνη βέβαια
που δεν είναι τόσο μία αιώνια αξία, όσο κυρίως μία ευχή να σταματήσει ο χρόνος
για να διατηρηθεί η ομορφιά της στιγμής.
Οι εικόνες παρακινούν τον θεατή να
αποκρυπτογραφήσει το νέο αφήγημα, να διερωτηθεί για τη συνέχεια του σχεδίου που
χάνεται στο βάθος αλλά και να απολαύσει την αυτόνομη ζωγραφικότητά του.
Ο σκοπός της δημιουργίας είναι η ζωγραφική επέμβαση στο
φωτορεαλισμό ώστε να δημιουργηθεί μία νέα εικαστική πραγματικότητα.
"Oι πίνακες συμπυκνώνουν το θέμα των Ανθρώπων / Απομόνωσης σε μια ήσυχη, οικεία μελέτη. Η απαλή, ομιχλώδης επιφάνεια και το απαλό sfumato διαλύουν τη φιγούρα στον περιβάλλοντα χώρο, δημιουργώντας την αίσθηση ενός φραγμού - σαν την αναπνοή στο γυαλί - μεταξύ του θέματος και του θεατή. Τα απαλά γκρι χρησιμοποιούν δυναμικά τον αρνητικό χώρο για να ενισχύσουν τη μοναξιά. Οι διακριτικές πινελιές γίνονται ακριβή σημεία εστίασης που καθοδηγούν το μάτι, ενώ η αλληλεπίδραση των ακρυλικών και των λεπτομερειών με χρωματιστό μολύβι παράγει έναν λεπτό, βελούδινο τόνο δέρματος. Εννοιολογικά, τα έργα κυμαίνονται μεταξύ ύπνου και απόσυρσης. Συναισθηματικά, η αίσθηση είναι τρυφερή παρά ζοφερή. Αυτή η σύνθεση συγκρατημένης σύνθεσης, ατμοσφαιρικής διάθεσης και εκλεπτυσμένης εκτέλεσης κάνει τα έργα ήσυχα συναρπαστικά."
Linda Hofstetter
Head of Artist Advisor/Artboxy
Bokeh - Memories as the Power of Destiny
When developing the idea of bokeh beyond the phase of
canvas and starting from the need for new materials, this module developed via
new means.
After years of walking about necessarily in already
traced paths in space - time, these memory prints become alive.
The designs are so realistic that are almost similar
to a photograph. Thus, when placed behind a slide, the impression of
timelessness, memory, but also dream, is achieved.
Contrast colors, light shadows disappear in the
background, creating the bokeh effect. Subjects are seen through a different
dimension and emerge from a timeless universe.
Images that intrigue the spectators, stimulate
nostalgia and lead them to a world beyond reality or not, in a world where a
transcendental reality exists.
The relationship created encourages to reminisce but
also to dream the creation of new memories.
The spectator is able to see in these designs a
dimension of timelessness similar to the feeling of stillness of phenomena in
magical realism. Serenity emerges from these works. Such serenity is not of
course so much an eternal value, but rather a wish that time stops to capture
the beauty of the moment.
Images stimulate the spectators to decode the new
narration, to ask themselves how this design disappearing in the background
continues, but also to enjoy its autonomous painting quality.
The purpose is to intervene through painting into photorealism, in order to create a new figurative reality.
Memories
as the power of destiny "The paintings distill the theme of Humans / Isolation into a quiet, intimate study. The soft, misted surface and gentle sfumato dissolve the figure into the surrounding space, creating the sensation of a barrier—like breath on glass—between subject and viewer. The pale grays, uses negative space powerfully to amplify solitude. Subtle accents become precise focal points that guide the eye, while the interplay of acrylics and colored-pencil detail produces a delicate, velvety skin tone. Conceptually, the works hovers between sleep and withdrawal; emotionally it feels tender rather than bleak. This synthesis of restrained composition, atmospheric mood, and refined execution makes the pieces quietly compelling."
Linda Hofstetter
Head of Artist Advisor/Artboxy
